Alles is vroeg, dit voorjaar

Voorjaar!

De dagen worden langer, ze kunnen heerlijk mild zijn als de zon zich laat zien.

Het is vandaag 20 maart. De sneeuwklokjes, de krokusjes  en de lenteklokjes zijn al uitgebloeid. Aan allerlei takjes ontvouwen de eerste blaadjes zich. De Magnolia bloeit al in mijn tuin, en een paar bosanemoontjes openen hun bloempjes. Vogels beginnen te nestelen. De eerste eitjes worden gelegd.

Elk voorjaar weer zien wij hoe de natuur ontwaakt uit haar winterrust. Knoppen gaan open, groei en bloei kondigen zich aan. Elk voorjaar weer maakt het ons blij en doet het ons uitzien naar wat komen gaat. Het is een tijd van weer opademen, van verwachting.

Maar is veel niet te vroeg op gang gekomen en gaat het niet te snel?

Wat altijd signalen waren van de mooie dagen waar we naar uitkijken, ze krijgen nu extra lading die ons verontrust. Wat zegt het over de klimaatverandering die we wereldwijd zien optreden? Een enkel vroeg voorjaar zegt niets, maar nu staat het niet op zichzelf, als toevallig fenomeen.

Zo krijgt wat ons blij maakt een andere bijklank, een bittere bijsmaak misschien zelfs. De schrik kan ons om het hart slaan. Hoe zal dit verder gaan?

Maar toch ook dit: knoppen blijven zich ontvouwen. De natuur zal weer groei en bloei laten zien. Hoe onze zomers ook worden. Levenskracht toont zich steeds opnieuw. Godlof.

Geschreven door Jan van Belle